Category: Duygular

Bir lalın dil açan, danışan duyğuları

Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə yox olub gedirəm bu dünyadan, gedirəm öz dünyama. Gedirəm mənə əzab verən duyğularımla dalaşmağa.

Ey məhəbbət! Mən sənə tabeyəm. Mənimlə necə istəsən rəftar edə bilərsən…

* * *
Sənə milyon dəfə “qurban olum!” deyəcəyəm… Yəqin ki, bir dəfə insafa gəlib mən qurbanını qəbul edərsən.

* * *
Həsrət sevgimin gəlinlik divarıdır… Gözləyirəm ki, gəlib o divarı qaldırasan…

* * *
Elə bilmə ki, Səni görsəm sarmaşıq olub Sənə sarılaram… Yox… Ya sevincimdən od tutub alışaram, ya da ki, buz olub
donaram…

* * *
Hərdən Günəşdən də hərarətli oluram… Günəşə nə var ki… Hərarətini bütün dünyaya paylayıb bir az soyuyur… Mənim odum isə içimdə qalır…

* * *
Ey insan! Bütün dünyanı gəzib gözəllik axtarma! Bircə sevgini axtar! Onu tapsan, hər şey gözlərinə gözəl görünəcək…

* * *
Sənə olan sevgim ürəyimdə böyüdü. Ürəyimdə pis nə vardısa onu görünməz etdi…

* * *
Sən hara getsən də qəlbimin gözü Səni görür…

* * *
Sənin xəyalın hər an qonağım olur… Kaş bircə dəfə mənim xəyalım Sənə qonaq olaydı.

* * *
Səninlə bircə dəfə bir yerdə olsam həyatın dadını bilərdim…

* * *
Duyğularım şeirə dönməyəndə ağır xəstə kimi oluram. Ağrılardan zarıyıram. Ölüm arzulayıram özümə. Şeirə çevrilməyən
duyğularım ağrıya dönüb başımın bir yerində gizlənir. Başımın həmin yeri ürək kimi döyünür. O döyüntülər elə bil nəsə
demək istəyir mənə. Ağrılarım haray çəkir. Heç kim, heç nə kömək edə bilmir ağrılarıma…

* * *
Duyğlarım şeirə çevrilə bilməyəndə göz yaşlarıma dönür. Harada olmağımdan asılı olmayaraq acgözcəsinə yanaqlarımı öpür.
Yanaqlarım göz yaşlarımdan içib sərxoş olur.

* * *
Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə elə bil qanımı içir, qanım azalır. Gözlərimə qaranlıq çökür. Ətrafımda nə varsa qaranlıqda
görünməz olur.

* * *
Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə heç nə deməyin mənə! Dindirməyin məni! Çünki cavab verməyə taqətim olmayacaq. Lal oluram duyüğlarım şeirə çevrilə bilməyəndə.

* * *
Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə yox olub gedirəm bu dünyadan! Gedirəm öz dünyama. Gedirəm mənə əzab verən duyğularımla dalaşmağa.

* * *
Mən öləndə başdaşı qoymayın mənə!. Hər gecə ürəyimə axan göz yaşlarım daşa dçnüb dikələcək qəbrimın baş tərəfində.
Kaş daşlaşmış göz yaşı olsun mənim başdaşım! Axı o göz yaşlarım sənin üçün axıb!

* * *
Mən ölən kimi ruhum canımdan çıxıb sən tərəfə uçacaq. Əbədi olaraq sənin başına dolanmaq üçün!

* * *
Sən milyonlarlasan! Hara baxıramsa Səni görürəm. Gecələr Aya baxanda Səni görürəm. Gündüzlər Günəşə baxıb Səni
görürəm. Sən ulduzların sayı qədərsən! Gördüyüm ağacların, güllərin, yarpaqların sayı qədərsən. Milyonlarlasan Sən! Əfsus!
Milyonlarla olan Səndən heç biri mənim qismətim deyil… deyil..!

* * *
Heç kəs Səni mənim kimi görə bilməz! Mənim gözlərim Səni heç kəsin görə bilmədiyi kimi görür. Gözlərim təkcə Səni görəndə
sevinir. Gözlərimə bir dünya sevinc bəxş etməyə qadir yeganə varlıqsan Sən!

* * *
Sən həmişə mənimləsən! Gecələr gözlərimi yumub yatanda gözlərimin içində qalırsan. Səhərə qədər yuxularımın qonağı
olursan. Səhərə qədər duyğularımı danışdırırsan. Səhərə qədər hisslərimin bütün suallarına cavab verirsən. Ona görə də
səhərlər ayıla bilmirəm yuxudan.

* * *
Ürəyimin içindəsən! Ürəyimin döyünməsinə kömək edirsən. Sən ürəyimin içində olmasan, ürəyim də döyünməz.

* * *
Sən həmişə mənimləsən! Sənə həsrət qalıb ağlayanda isti göz yaşlarına dönüb yağış kimi yağırsan soyuq həsrətimin üstünə.

* * *
Eşq nə olduğunu öyrənmək istədim. O gün gözlərimin dərinliyində gördüm onu. Axtardığımı tapdığım üçün sevindim.
Kədərləndim,onu Sən görə bilmirsən, təkcə mən görə bilirəm onu.Əfsus!

* * *
Həyatın ən şirin neməti yaşayır mənim qəlbimdə. Bundan da böyük səadət varmı?

* * *
Allaha minnətdaram – atamı, anamı yaradıb. Atamla anama minnətdaram – dünyaya gəldiyimə görə. Amma taleyimə daha çox
minnətdaram – məni Səninlə rastlaşdırdıüı üçün! Sənə isə ən çox, ən çox minnətdaram – qəlbimdə əbədi ocaq qaladığın üçün!

Bir lalın dil açan, danışan duyğuları

“Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə elə bil qanımı içir, qanım azalır. Gözlərimə qaranlıq çökür. Ətrafımda nə varsa, qaranlıqda görünməz olur.”

Səhərəcən oyaq qaldım. Öz gozlərimlə gördüm ki, gecə öz yerini səhərə necə verdi. Gecənin göz yaşını, səhərin sevincini gördüm. Ümidim artdı.

* * *
Mənim ömrümdə nə qədər qara rəng var, ilahi! Xoşlayıram qaranı. İnsanı silkələyib ouadan rəng oldugu üçün. Qara rəngim,silkələ məni. Möhkəm! Elə silkələ ki, oyana bilim.

* * *
Heç bir quvvə Sənin xəyalının mənim əlimdən ala bilməz. Xəyalınsız yaşaya bilməzdim. Xəyalın hər şeydən qüvvətlidir. Kədərimi yox edir.

* * *
Bu gecə mənsiz keçən keçmiş günlərinə heyifim gəldi və gələcəkdə mənimlə birgə keçəcək günlərinə qibtə etdim!

* * *
Ən gözəl vüsal qovuşan ruhların vüsalıdır. Mən isə bu vüsalın dadını çoxdan bilirəm. Bütün dünya nemətlərindən dadlıdır o.

* * *
Səni sevdim..həyatı sevdim…Səni tanıdım..həyatı tanıdım…Səndən küsdüm…Həyatdan küsdüm. Sən həyatın özüsənmiş…

* * *
Dünyada ən güclü şey sevgidir. Ən zəif olan da sevgidir. Ən zərif olan da.

* * *
Səni sevəndən sonra özümü tanıdım. Səni sevmək mənə həyatı anlatdı. İnsanları tanıtdı. Həyat yollarında yeriməyi öyrəndim.

* * *
Hərdən mənə elə gəlir ki, heç vaxt gülməmişəm. Sanki kədərim mənimlə birgə doüulub.

* * *
O gün uzaqdan gördüm Səni. Baxdım… Baxdım… Doyunca baxa bilmədim… Gözlərim doldu… Heç yanı görə bilmədim. Getdim… Yollara yağış səpələndi….

* * *
“Allah hər şeyə qadirdir” – deyənlərə yazıüım gəlir. Əgər belə olsaydı Allahın məni Sənə qovuşdurmağa gücü çatardı.

* * *
Bir vaxtlar ən xoşbəxt idim… Hər gün Səni görürdüm, səsini eşidirdim… Sonra xoşbəxtliyim bir az azaldı… Yalnız səsini
eşitdim.İndi isə xoşbəxtliyimin dərəcəsi sıfıra çatıb… Nə Səni görürəm, nə də səsini eşidirəm.

* * *
O gün xəyalına qovuşmaq istədim…Əllərimi saçlarına uzatdım ki, əllərim saçlarına qovuşsun… Gözlərimi gözlərinə zillədim ki, gözlərinə doyunca baxa bilim… Əllərim saçlarına doüru uzanılı qaldı… Gözlərim sevinmədi… Xəyalın xəyal atına minib getdi…Baxa- baxa qaldım…

* * *
Əgər Allah özü göylərdən enib Sənin qəddar olduğunu mənə desə, yenə də də inanmaram… Mən öz duyğularımın saflığına inanıram.

* * *
Hara baxıramsa Səni görmək ümüdi ilə baxıram…

* * *
Hər gün Sənin səsini eşitmək istəyirəm. Telefonumu götürürəm. Sənin nömrələrini yığıram.Bircə düyməni basmaq kifayətdir
ki, zəngim Sənə çatsın. Qorxuram Sənə zəng etməyə… Qorxuram ki, cavab verməyəsən. Ümidlərimin öləcəyindən qorxuram…
Sənə zəng etmədiyimə görə neçə ümidlərim sağ-salamat qalıb.

* * *
Əgər bilsəydim ki, bu an, bu saat Sən də məni düşünürsən… Sevincimdəm ürəyim partlayardı… Kaş ürəyim partlayaydı….

* * *
Ey Kədər! Deyəsən ürəyimdən çıxıb getmək istəyirsən… Getmə! Ürəyim sənsiz dözə bilməz… Mən şairəm axı….

* * *
Günəş gecənin qaranlığını öpdü… Qucaqlaşdılar… Onların səhər adlı övladları dünyaya gəldi. Öp məni… Qoy ömrümün səhər adlı övladı dünyaya gəlsin…

* * *
Gecənin sükutu Səni səssiz-səmirsiz mənə qonaq gətirir… Səhərin toranlığı isə Səni geri qaytarır…

* * *
Səni sevəndən ürəyimdə kədər dənizi yaranıb… Sevgim onun içində boğulur… Uzat əllərini!

* * *

Sənin öpüşün mənim dirilik suyumdur. İçsəm, əbədilik qazanaram… Dirilik suyunu kim içib ki?!

* * *
Bəxtimin çırağı gecənin qaranlıüında Sənin yolunu gözləyir… Gəl onu yandır!

* * *
Səsini ürəyimdə yığıb saxlayıram… Sakitlik olan kimi qulaq asıram… Səsin həzin nəğməyə dönür – Mən isə onu dinləyən gözüyaşlı bir dinləyici oluram…

* * *
Görəsən, bircə dəfə üzündən öpsəm mənim də üzüm nurlanarmı?

* * *
Hərdən balıq kimi susuram… Hərdən quş kimi nəğmə oxuyuram… Hərdən isə insan kimi danışıram… Səbəbkarı sənsən.

* * *
Sevgim ürəyimdə şölənən şam kimidir… Onun işığında ürəyimdə nə varsa açıq-aydın görünür.

Bir lalın dil açan, danışan duyğuları

“Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə göz yaşlarıma dönür. Harada olmağımdan asılı olmayaraq acgözcəsinə yanaqlarımı öpür. Yanaqlarım göz yaşlarımdan içib sərxoş olur.”

Allahım! Deyirlər ki, Sən nə verirsənsə geri alırsan. Elə isə al mənə verdiyin dərdləri!

* * *
Ey Allah! Sualıma cavab ver! Bilmək istəyirəm ki, mən ömrümün baharını yaşayıram, yoxsa qışını? Mənim ömrümün yayı
arxada qalıb, yoxsa qışı?
* * *

Nə vaxtdır ki, ruhumu axtarıram. Tapa bilmirəm. Ruhundan soruş. Bəlkə o bilər mənim ruhumun yerini.

* * *
Yenə yuxuda gördüm Səni. Gözlərimi daha geniş açdım ki, Səni daha yaxşı görüm. Gözlərimi açdım, ayıldım. Xəyala dönüb
getdin keçmişə.

* * *
Sevgi dolu ürəyimə həsrət sarınıb. Həsrət-ürəyimin nişan üzüyü. Qaşı ayrılıqdan… ürəyimin nişan üzüyü sıxır ürəyimi.
Sevgimin gücü çatmır onu qırmağa.

* * *
Səni ürəyimdən çıxarmaq üçün gərək ürəyimi köksümdən çıxaram. Gəl, ürəyimi köksümdən qopar! Gəl, özünü ürəyimdən
qopar! Bacararsanmı? Sən sevgimdən zəifsən, gücün çatmaz ona.

* * *
Hər dəfə Səni görmək üçün gözlərimi yumuram. Xəyalına qovuşuram. Yuxularım – Səninlə görüş yerim.

* * *
Hərdən istəmirəm ki, gözlərimi açım. Bilirəm ki, Səni görməyəcəyəm. Elə isə niyə ayrılım xəyalından?

* * *
Hərdən xəyalının saçlarını sığallamaq istəyirəm. Gözlərimi saçlarına doğru uzadıram. Amma toxunmuram. Qorxuram ki,
gerçəyə dönüb ayrılarsan məndən. Hər gecə əllərim saçlarına həsrət qalır. Gerçəyi görmək istəmirəm. Ondansa xəyalın daha
yaxşıdır.

* * *
Bu gecə doyunca baxdım xəyalının gözlərinə. Gözlərim nurlandı. Gözlərimin səhəri açıldı.

* * *
Ən şirin vüsal sevən xəyalların vüsalıdır. Nə qədər qovuşsalar da vüsala yetişmirlər. Ən şirin vüsal – xəyalların vüsalı. Sonu
olmayan vüsal!

* * *
Xəyalına qovuşmaq üçün dərimi də soyundum. Qovuşa bilmədim. Bütün paltarlarımı əynimə geyinib duyğularımı soyundum.
Qovuşdum Sənə.

* * *
Hara baxıramsa Səni görürəm. Sən gözlərimin içindəsən. Sən ürəyimdəki qansan.

* * *
Bu gecə yanımda idin yenə. Əllərin sərin su kimi bütün duyğlarıma sərinlik gətirdi. Həsrətimi yandırıb külə döndərdi.
* * *
O gün şəklinə baxdım. Bircə anlıq da olsa qayıtdım keçmişə. Keçmişimlə gələcəyim qarışıb bir-birinə… Bircə mənim indim
uzaq düşüb keçmişdən.

* * *
Hərdən Sənin özünün də xəbərin olmur. Sənin səsinlə mənim nəfəsim bir-birinə qovuşur. Səsinin hərarətindən ürəyimdə
Sənə deyiləsi sözlər əriyir. Heç nə deyə bilmirəm Sənə. Sözlərim yox olur. Eləcə nəfəsim qalır. Səsinə qovuşan nəfəsim.

* * *
Saçlarından öpərəm… Ağarmış tellərinin rəngi qaralana qədər… Gözlərindən öpərəm… Kədərli gözlərindən sevinc göz
yaşları axana qədər… Yanaqlarından öpərəm… Yanaqların opüşlərimdən yorulana qədər…dodaqların dodaqlarım üçün
darıxana qədər…Dodaqlarımın Sən həsrətli yaraları sağalana qədər… Sağalana qədər…

* * *
İnsan cismən qovuşanda bircə anlıq da olsa vüsaldan doyur… Xəyalən qovuşanda doymaq olmur. Cismən qovuşmaq
istəmirəm Sənə.

* * *
Hər gecə xəyalın yanaqlarımı öpür. Qorxuram ki, yanaqlarımdakı öpüş yerlərini kimsə görə bilər. Ona görə də hər gecə
ağlayıram. Göz yaşlarım yuyur öpüşünün yerlərini…

* * *
Ürəyim yaralarla doludur… Amma o yaralarım da əzizdir mənə. O yaraları Sən vurmusan axı…

* * *
Əgər bisəm ki, haradasa ikinci Sən vasan… Onda gecə-gündüz yol gedərəm ikinci Sənə qovuşmaq üçün…Bilirəm ki,ikinci
Sən yoxdur.

* * *
Allah məni kişi yaratsaydı, yəqin ki, Səni də qadın yaradardı…

* * *
Mən öləndə vəsiyyət edəcəm ki, mənə iki başdaşı qoysunlar. Birinə özümün şəklimi vórsunlar… O birinə isə Sənin
xəyalının şəklini… Mənim cismimdə həm də Sənin xəyalın var olub axı….

* * *
Səsini eşitdim… ürəyimdəki arzularımın yazı gəldi… Arzularım çiçək açdı. Duyğularım sel kimi aşıb – daşdı. Göz yaşlarım
yağış kimi axdı. Səsini eşitdim… Könlümün yazı gəldi.

* * *
Bu gecə xəyalını öpmək istədim. Gözümə dolmuş göz yaşlarım sənin gözlərinə doıdu. Ona görə də opmədim səni.
İstəmirəm ki, gözlərində yaş olsun.

 

Bir lalın dil açan, danışan duyğuları

Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə heç nə deməyin mənə! Dindirməyin məni! Çünki cavab verməyə taqətim olmayacaq. Lal oluram duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə

Duyğular, yağış kimi yağın üstümə! İsladın məni! Ağladın məni! Dəli kimi güldürün, dərviş kimi çöllərə salın məni! Mən şairəm – duyğuların quluyam! İncimərəm sizdən, yağış kimi yağın üstümə!

* * *
Yağış çat-çat olmuş torpağın arzusu olduğu tək Sən də mənim arzumsan! Arzum! Niyə sən bu qədər şirin, həm də əlçatmazsan?!

* * *
Ürəyimdən soruşdum: “Niyə Onu görəndə tir-tir əsirsən?” Cavab verə bilmədi ürəyim. Eləcə bərk – bərk döyündü- sevindi.  Çünki Sənin adını eşitmişdi.

* * *
O gün Sənin əlindən tutmaq istədim. YazıĞım gəldi Sənə. Qorxdum ki, Sənə olan bütün hisslərim əllərimə keçər, əllərim yandırar Səni – həsrətin məni yandırdığı tək!

* * *
Allahım! Niyə həm böyük sevinc, həm də böyük kədər verdin mənə?! Sevincim-sevgim, Sənə olan əbədi həsrətim-kədərim!

* * *
Bir parça bulud olmaq istəyirəm. Yağış olub təkcə Sənin üstünə yağmaq üçün!

* * *
Yalnız ilk dəfə Səni görəndə hiss etdim ki, qadınam. Duyğularım ilk dəfə Səni görüb oyandı.

* * *
Yuxular – ölümə hazırlıqdır. Hər gecə ölümə hazırlaşırıq. Hər gecə müvəqqəti ölürük. Hər gecə yuxularımdasan. Əbədi yuxuya
gedəndə də mənim yuxularımda olacaqsansa, nə xoşbəxtəm!

* * *
Ölümdən qorxmuram. Doğulduğumuz andan ölümə doğru yol gedirik. Qorxmuram ölümdən. Bircə ondan qorxuram ki, mən
öləndə xəyallarımdakı Sən də öləcəksən.

* * *
Ürəkdən-ürəyə yollar var. Gözəgörünməz yollar! O yollarla bircə dəfə ürəyimə gəl! Ürəyimdə Sənə olan sevgimin böyüklüyünü görüb əbədi donub qalarsan ürəyimdə.

* * *
Sən yoxsan – gözlərim heç kimi görmür, Sənin xəyalından başqa gözümə heç kim görünmür.

* * *
Sən məni həm göylərə qaldırmağa, həm də göylərdən yerə çırpmağa qadir yeganə insan!
* * *
Qışda çılpaq qalan ağacların bir daha çiçəkləmək ümidləri olmasaydı, yaza çıxmazdılar.

* * *
Fikirləşirəm: niyə bu qədər doğmasan mənə? Cavab tapdım: Ruhlarımızın ata-anası eynidir.

* * *
Ürəyimdəki sevgim göz yaşlarımda boğulur. Sən onu xilas edərsənmi?

* * *
Təkcə sənin Səsini eşidəndə sevinirəm. Səsin – sevinc payım, adi sözlərin – sevgi payım!

* * *
Heç nə, heç kəs məni özünə tabe edə bilməz. Mən yalnız eşqin qulu ola bilərəm!

* * *
Ürəyimdə ümid də var, qorxu da. Ümidim – Sən, qorxum -Səni itirmək!

* * *
Nə pisdir ağ rəng – hər rəngə boyamaq olur. Bəlkə elə qara rəng yaxşıdır – heç bir rəngə boyanmır.

* * *
Gündüzü xoşlamıram – sonu gecədir. Gecəni üstün tuturam – sonu səhərdir. Ömür – sonu ölüm, ölüm – sonu əbədiyyət! Mənə ölüm ver, ilahi!
* * *
Xəyallarımdakı Səni görsən, Sən də vurularsan özünə. Xəyallarımda yaratdığım Sən bir az Sənə oxşayır.

* * *
Həyat sevgidən yaranır. Bəs görəsən Yerdə həyat necə yaranıb? Hansı planet olub Yerin sevgilisi? Yer atadır, yoxsa ana?

* * *
Tanrım məni quş yaratdı. Ürəyimi nəğmə ilə doldurdu, amma o nəğmələri açıq səmada oxumağı mənə qismət etmədi.
Tanrım məni quş yaratdı, taleyim isə məni balıq kimi yaşamağa məhkum etdi. Hər dəfə nəğməmi oxumaq istəyəndə ağzıma su
dolur.

* * *
Sən sevgi nə olduüunu bilmirdin. Məndən öyrəndin sevməyi.

* * *
Bircə ürəyinə gedən yolu tapa bilsəydim! Sənin ürəyində özümü görsəm də, görməsəm də ölərəm. Görsəm – sevincimdəm, görməsəm dərddən.

* * *
Qaranı ağdan, ağı qaradan ayırmağa nə var ki… Ağı bozdan, bozu ağdan ayırmaqdır ən ağır iş!

* * *
İlahi, görəsən buludlar niyə ağlayır?!

* * *
Sənsiz karam, karam, lalam.

* * *
Ehtirasımı döydüm ki, məni incitməsin. Ağladı. Onun göz yaşlarında sevgi gördüm.

* * *
Ömrümün qışı gəlir. Mən isə hələ də yazı gözləyirəm.

* * *
Sənin eşqin məni Məcnun etdi. Məcnunların cinsi olmur. Kaş sən də Məcnun olaydın! Məcnun olmuş mən Leylinin nə dərdi olardı onda!..

* * *
Ey dərdi olmayanlar! Mən sizə qibtə etmirəm. Sevinci olmayanın dərdi də olmaz. Mən sizdən xoşbəxtəm. Mənim hər dərdim çiçək açmayan sevincimdir. Dərdimin içində sevincim var. Sevincimin içində dərdim yaşayır.

* * *
Mən sevgi adlı bir zirvədəyəm. O zirvəyə məni həsrətim qaldırıb. Ən böyük həsrətə dözə bilənlər sevgi zirvəsinə qalxa bilərlər.

* * *
Xoşbəxt olardım, sən məni sevsəydin. Sevmək xoşbəxtlikdir. Sənin də xoşbəxtliyini istəyirəm.

* * *
Kaş bütün sancıların səbəbi sevgi olaydı.

* * *
Mənim sevgim o qədər böyükdür ki, Sənin bütöv ömrüno has edər.

* * *
Üzüyü daş-qaşla bəzəmək o üzüyü ört-bastır etməkdir. Oadının da bəzəyi onu gizlədir.

* * *
Bəzənmiş bütün qadınlar bir-birinə bənzəyir. Bəzənməmiş qadınların isə hərəsinin öz gözəlliyi var.

* * *
Ey mənim cismimi yıxan varlıq! Sən məni yıxmadın. Mən ıyağa durmaqla sənə qalib gəldim. Sən məni yıxmaqla özünü
məğlub etdin. İnsan təkcə cismani varlıq deyiL. Həm də ruhani olandır. Sən cismani məndən qüvvəli olsan da ruhani məndən güclü deyilsən. Güclü olsaydın məni cismən yıxmazdın.

* * *
Qəlbinin başına dönüm. Nə yaxşı ki, varmış! Məni mən etdi! Mənə sevgini göstərdi!

* * *
Elə etmə ki, ruhum ağlasın. Ruhum ağlasa sənin ruhun göz yaşlarımda boğular. Mənim ruhum sənin ruhunun başına dolanır axı!

Bir lalın dil açan, danışan duyğuları…

Duyğularım şeirə dönməyəndə ağır xəstə kimi oluram. Ağrılardan zarıyıram. Ölüm arzulayıram özümə. Şeirə çevrilməyən duyğularım ağrıya dönüb başımın bir yerində gizlənir. Başımın həmin yeri ürək kimi döyünür.O döyüntülər elə bil nəsə demək istəyir mənə. Ağrılarım haray çəkir. Heç kim, heç nə kömək edə bilmir ağrılanma.

Hərdən susuram balıq kimi, hərdən isə quş kimi qanadlanıram. Səbəbkarı Sənsən!

* * *
Quş harada qanad açar? – Havada. Sən mənim üçün havasan. Sonsuz məkansan. Uçmaq üçün ən gözəl bir yer …

* * *
Səndən əvvəl qəlbimdə o qədər lazımsız duyğular var idi ki … Sənə olan sevgim yox etdi onları. Qəlbimdə indi yalnız
yaxşı duyğular yaşayır.İstəmərəm ki, qəlbimdə pis bir şey olsun. Axı sevgimin evidir qəlbim …

* * *
Sənə olan sevgim işıqdır – gur bir işıq. Ən zülmət gecələrimi də nurlandırır…Soyuqdan tir-tir əsəndə qızdırır məni.

* * *
Hara getsəm tək getmirəm. Xəyalın məni hamıya qısqanır.

* * *
Bu gecə gözlərimdən soruşdum: -“Nə üçün yumulmursan?” Gözlərim cavab verdi: “Korsanmı, görmürsənmi sevdiyimin
xəyalı yanımdadır?”

* * *
Hər səhər yuxudan durub güzgüyə baxıram. Güzgüdən bir qadın boylanır mənə tərəf – Seydiyinin xəyalına qovuşrnuş
bir qadın. Onun üzündə həm xoşbəxtlik ifadəsi var, həm də küskünlük,

* * *
Kim mənim qədər ağlasaydı çoxdan kor olardı. Mən isə heç vaxt kor olmaram. Çünki gözlərimin Səni
görmək həsrəti o qədər böyükdür ki …

* * *
Bircə dəfə gözlərinə doyunca baxa biləydim … Bircə dəfə gözlərim sevinəydi. Onda gözlərimin nuru
butun dünyaya bəs edərdi. .

* * *
Hər dəfə ağ saçlarını görəndə kədərlənirəm. Ağaran hər saçın mənim Sənə qovuşmaq ümidimdir.
Sanki onların üstündən bir qara xətt çəkilir.

* * *
Məndən hər şey soruşa bilərsən. Amma heç vaxt soruşma ki, Səni niyə sevirəm, nə üçün sevirəm
və nə vaxta qədər sevəcəm. Çünki cavab verə bilmərəm.

* * *
Hər gecə xəyalın qonağım olur. Hər gecə. Xəyalın gecəni mənimlə keçirir. Xəyalın dodağımdan öpür,
saçlarımı sığallayır. Gözümün yaşını öpüşü ilə qurudur. Səhərlər ayılanda xəyalının əlləri dəyən yerləri bir daha nəzərdən
keçirirəm. ƏlIərinin izini axtarıram. Görə bilməyəndə aldandığımı başa düşüb ağlayıram. Göz yaşlarımı heç kəs silmir.

* * *
Ürəyim bomboşdur. Ümidlərim tərk edib ürəyimi.

* * *
Bax elə bu an Sən ürəyimdən çıxıb getdin. Bir an ürəyim döyunmədi. Döyünə bilmədi.

* * *
Hər ğün səni bir az itirirəm. Mənə dediyin hər acı söz ürəyimdə cücərən neçə şirin sözlərimi dəfn edir.

* * *
Birdən Sənin üçün o qədər darıxıram ki… Az qalır ki, ürəyim köksümdən çıxsın. ürəyimdə olan sevgi ürəyimi özümə
qaytarır.

* * *
Dünən səsini eşitmədim. Səs payını əsirgədin məndən. Mən Sənin üçün hər şeydən keçərəm. Sən isə səsini də
qıymırsan mənə.

* * *
Görəsən indi haradasan, haralardasan?.. Nə düşünürsən, kimi düşünürsən… Əgər bilsəm ki, xəyalım Sənin qonağındır,
dəli olaram sevincimdən.

* * *
Gözlərimə payız gəldi. Gözlərimdən ürəyimə yaüışlar yağdı – ürəyimin tozu-torpağı yatdı…

* * *
Səni unutmaq istədim. Səni necə unutmaq üçün yollar arayaraq xəyala getdim… Bir də gördüm ki, Sən yanımdasan, mən
isə özümü unutmuşam.

* * *
Xəyalən dodaqlarından o qədər öpmüşəm ki… Dodaqlarının dodaqlarıma çöxlu öpüş borcu var… Dodaqlarım kasıblayıb,
dodaqlarına de ki, borclarımı qaytarsın.

* * *
Gözlər ürəyin tərcüməçisidir, dodaqlar isə dilin.

* * *
Bəzən susmuş dodaqlar daha şox danışırlar. Bircə baxışın dediyini min sözlə demək olmur.

* * *
Yerlə Göyün arasında sıxıla-sıxıla qalmışam. Ya gəl məni Göylərə qaldır, ya da ki, birdəfəlik Yerə çırp!

* * *
Kimisini paltarından Sənə bənzədirəm. Kimisinin duruşu Sənin duruşuna oxşayır. Kimisini eynəyindən Sənə bənzədirəm.
Səsinə bənzəyən səs eşitmədim, gözlərinə bənzər gözlər görmədim. Sənin üzündə olan işığı heç kəsdə görmədim.

* * *
Payız gəlir. Çoxları artıq payız paltarlarını geyinir. Hələ də yay paltarındayam. Mənim içimdə həmişə qışdır. Nə qədər
geyinsəm də içimdəki üşütmə keçməz.

* * *
Sevgimlə həsrətim ürəyimdə yanaşıdır. Həsrətim buz kimi soyuq, sevgim od kimidir. Ona görə də hərdən od tutub yanıram,
hərdən isə bədənim buza dönür.