Open post
sevil gultənin ayxan ayvaza cavabı

Ayxan Ayvazın tərcüməçilər haqda yazdığı məqaləsinə cavab

Əvvəla Ayxan Ayvaza minnətdarlığımı bildirirəm. Ən azı yazdığı məqalə ilə bizdə tərcümə tənqidi sahəsində boşluğun olduğunu qabartdığı üçün. Tərcüməçilik çətin sənətdir, çoxlarının təsəvvür etdiyindən də çətin. Tərcüməçilik kipriyinlə daş qaldırmağa bərabərdir. Dini, dili fərqli, tamamilə başqa təfəkkürlü bir yazıçının əsərini ana dilimizə tərcümə etmək çox çətindir. Əsas da ingilis dilindən və rus dilindən əsərləri bizim diliə tərcümə etmək 20 otaqlı bir villadakı ev əşyalarını kiçik, dar, birotaqlı mənzilə yerləşdirmək kimi bir şeydir. Mən azərbaycanlıyam, ana dilimi sevirəm, hörmət edirəm, amma bizim dil zəngin deyil. Ən azı ingilis dili və rus dili ilə heç müqayisə edilə bilməz. Adi bir misal çəkim. Bizim dildə işlənən “ əlavə” sözünün ingilis dilində ən azı 60 sinonimi var. Əgər kitaba əlavə edilirsə başqa söz, tikiliyə əlavə edilirsə başqa söz, yeməyə nəsə əlavə edilirsə başqa söz işlənir. Yaxud “ əsmək” sözü. Ürək sevincdən əsirsə bir söz, qorxudan əsirsə fərqli söz işlənir. Azərbaycan dilindən ingilis dilinə tərcümə edərkən bu çətinliklərlə çox üzləşirəm.
Bizdə tərcümə tənqidi inkişaf etməyib. Yaxud bu sahənin inkişafına laqeyd yanaşırlar. Tərcümə edilmiş mətni tənqid etmək tərcüməçini tənqid etmək deyil. İstənilən bir tərcüməni tənqid etmək üçün ilk növbədə tərcümə olunmuş mətn orjinalla tutuşdurulmalıdır. Neçə il bundan əvvəl Paulo Coelhonun “ Alchemist” əsərinin tərcüməsi haqda “ Əlkimyagər” azərbaycan dilində: Misə çevrilmiş qızıl “ adlı məqalə yazdım.( Kitab Xəzər Universitetinin nəşriyyatında çap olunmuşdu). Təxmminən 4-5 səhifəlik məqaləni yazmaq üçün iki həftədən çox vaxt sərf etmişdim. Mən faktlar əsasında tərcümənin zəifliyini sübut etmişdim. Ayxan Ayvaz isə konkret faktlara istinad etmədən “filan tərcüməçi pisdir, filan tərcüməçi yaxşıdır” yazır. Belə tənqid olmur. Belə yazmaq həmin tərcüməçiləri təhqir etməkdir. Ayxanın məqaləsində işlətdiyi “ Biabırçı tərcüməçilərimiz” ifadəsinin özü yanlışdır. “ Biabırçı” tərcümə ola bilər, amma tərcüməçi sözünün qarşısında bu sözün təyin kimi işlənməsi düzgün deyil. Ən azı məqalənin çap olunduğu saytın redaktoru bu səhvi düzəltməliydi.
Tərcümə kollektiv işdir. Tərcümə redaktorun, korrektorun, lazım gələrsə elmi redaktorun yaxud texniki redaktorun birgə əməyinin məhsuludur. Tərcüməçinin yazıçılıq qabiliyyətinin olması tərcümənin keyfiyyətinə müsbət təsir edir, amma hər bir tərcüməçinin yazıçı olması vacib şərt deyil. Tərcüməçi orjinal dildən mətni tərcümə edir. Müəllifin fikrini çatdırır. Redaktor o fikri istədiyi yolla ifadə edə bilər. Tərcüməçinin 10 sözdən ibarət cümləsini redaktor 2 sözlə də əvəz edə bilər. 400- 500 səhifəlik bir kitabda bir neçə cümlənin zəif tərcümə olunması o tərcümənin keyfiyyətsiz olması deyil. Lap 50 cümlə də zəif ola bilər. Bu da keyfiyyətsiz tərcümə hesab olunmur. Əgər dalbadal ən azı 10 səhifədə heç nə anlaşılmırsa ona pis tərcümə demək olar.
Ayxan sovet dövrünün tərcümələrinin yaxşı olduğunu qeyd edir. Qətiyyən elə deyil. İnternet olmayan dövrdə tərcümələr heç də indiki kimi keyfiyyətli ola bilməz. Şəxsən mən Harper Lee-nin əsərlərini ( cəmi iki əsəri var. Mən hər iki əsəri tərcümə etmişəm) internet olmadan keyfiyyətli tərcümə edə bilməzdim. O kitablarda elə çətin ifadələr var ki, onları heç bir lüğətdə tapmaq mümkün deyil. Harper Lee-nin “ To kill a mockingbird” kitabı sovet dövründə də tərcümə olunub, mən həmin tərcümə haqda tənqidi fikirlərimi yazmışam. Kim istəsə linki yollaya bilərəm.
Və onu da bildirim ki, sovet dövründə tərcüməyə yüksək qanorar verilirdi.
“ Dünya” tərcümə almanaxında mənim iki səhifəlik tərcümə hekayəm çap olunub- 1985- ci ildə. Təxminən 5 min işarəlik o tərcüməyə görə o vaxtlar 280 manat qanorar almışdım. İndi isə o qədər işarə sayında olan tərcümə üçün mən uzaqbaşı 20 manat qanorar alaram.
Ayxanın tənqid etdiyi və təriflədiyi o tərcüməçilərin hamısı sovet dövründə təhsil alanlardır. O vaxtlar heç bir ali təhsil ocağında tərcümə fakültəsi yox idi. İndi isə neçə universitetdə tərcümə fakultəsi var və bəzi universitetlərdə çox təcrübəli müəllimlər tədris edir tərcümə dərslərini. Yaxşı, bəs hanı cavan tərcüməçilərimiz? Əgər bu sənət belə asandırsa niyə ömrünü bu sənətə sərf etmək istəyən cavanlarımız yoxdur?
Hansısa tərcüməçiyə “ biabırçıdır” demək onu təhqir etmək, onu aşağılamaqdır. Konkret faktlar gətirmədən kimlərisə tərifləmək də haqsızlıqdır. Tərcümə haqda məqalə yazmaq istəyən şəxs ən azı bir ay vaxt sərf etməli, müxtəlif tərcüməçilərin tərcümə etdikləri mətnlə tanış olmalıdır. Bu vaxtacan ingilis dilindən azərbaycan dilinə ən azı 60 kitab tərcümə etmişəm və 50 kitaba yerləşə bilən hekayələr. Niyə o məqalədə mənim tərcümələrim haqda bir cümləlik də olsa fikir yoxdur? Zamiq Abdullayev demişkən, yoxsa tənqidi də mənə çox görürsünüz? Tərcümlərim haqda haqlı tənqidlər yazılsa buna yalnız sevinərdim.
Tərcüməçilik çətindir, yuxarıda da qeyd etdim. Mən, 1978-ci ildən tərcümə ilə məşğul olan insan bu gün 5 saata cəmi 3 səhifə tərcümə etmişəm. Əslində çətin kitab deyil. Sadəcə elə sözlər var ki, o sözlərin qarşılığını tapmaq çətindir. Google-da axtarışlara çox vaxt sərf edirəm. Dilimizdə qarşılığını tapa bilmədiyim sözlərin bir neçəsini yaşlı nəsli tənqid edən cavanlara ünvanlayıram. Bəlkə onlar vaxtlarını daha faydalı işə sərf edib dilimizdə yeni söz yaradalar. “ Messenger dog” – bu sözün bizim dildə qarşlığı varmı?” Poçt göyərçinləri “ ifadəsi var, “messenger dog” isə həm sənədləri, həm də lazım olanda yemək yaxud başqa əşyaları da deyilən ünvana çatdırır. Mən “ kuryer it” yazdım. Kuryer sözü bizim söz deyil. Yaxud “ steadfast” sözü “ sabit, mövqeyini dəyişməyən” mənasında işlənib. Çətinlik ondadır ki, mətndə bu söz insana aid deyil, heyvana aidir. Buyurun, cavanlar, hansı sözü işlədərdiniz? “ Sabit it? Yaxud ingilis dilində “ some shoes” ifadəsini necə tərcümə edərdiniz? “ Bir neçə ayaqqabı?” Hətta indi 10 yaşlı uşaq da “ some shoes” ifadəsindəki hər iki sözün mənasını bilir. Amma bu iki söz yanaşı işlənəndə fərqli məna kəsb edir. Yaxud “ yarmulke” sözü.Yəhudilərin başına qoyduğu papaq. Fəsə bənzər baş geyimi. Bu bir neçə sözün tərcüməsinə təxminən bir saat vaxt sərf etdim. İndi bildinizmi tərcüməçilik necə çətin bir sənətdir? İnsanın nə qədər vaxtını alır?
Ayxan Ayvaz bizdə nəşriyyat olmadığını qeyd edir, nəşriyyatların yalnız mətbəə funksiyasını yerinə yetirdiyini deyir. İnsaf da yaxşı şeydir. “ Qanun” nəşriyyatından hər ay ən azı 50- 60 nəfər maaş alır. Və bu maaşı dövlət vermir. Bu maaş kitab satışından əldə edilir.
Ayxan bir neçə tərcüməçinin adını yaxşı tərcüməçilər sırasında çəkir, onların keyfiyyətli əsər tərcümə etməsində Tərcümə mərkəzinin dəstəyi olduğunu qeyd edir. Tərcümə mərkəzi heç kimə tərcüməçilik öyrətmir. Tərcüməçilik vicdan məsələsidir. Hər bir şəxs öz xarakterini sənətinə gətirir. Həyatda yalançı olan insan tərcüməçi olarsa hansısa sözün mənasını tapmayanda yalandan söz uydurub o sözü əvəz edəcək. Tərcümə Mərkəzinin açıldığı vaxtdan neçə il keçib. Hanı bu mərkəzinin tərtib etdiyi lüğətlər? Hanı frazeoloji birləşmə lüğətləri? Varmı? Keçən il kitab sərgisində maraqlandım, rast gəlmədim. Tərcümə etdiyim hər kitabdan sonra frazeoloji birləşmələrdən ibarət 40-50 səhifəlk bir lüğət tərtib edə bilərəm, əgər dəstək duran olsa. Tərcümə mərkəzinə müraciət etsəm də müsbət cavab almamışam.
Sonda Ayxan Ayvazın yaxşı tərcüməçilər sırasında adını çəkdiyi Etimad Başkeçidin tərcümə etdiyi bir hekayə haqda fikirlərimi qeyd edəcəm. Onu deyim ki, Etimada həm bir qələm əhli, həm də tərcüməçi kimi hörmətim var. Adı”yaxşı tərcüməçilər” siyshısında olduğu üçün google-dan onun bir tərcüməsini tapıb orjinalla tutuşdurdum. Heç şübhəsiz, o rus dilindən tərcümə edib, mən isə orjinalla dillə tutuşdurdum. James Joycenin “ Evelin” hekayəsi.
1. Mətndə ilk cümlədə “ o”əvəzliyini işlədib. Bizim dildə “o” həm kişi, həm qadın, həm də orta cinsə aiddir. İngilis dilində “ she” işlənibsə nə yolla olursa olsun onun qadın olduğunu nəzərə çarpdımaq lazım idi. Bu mətndə “ Evelin” yazılmalıydı “ o” yerinə
2. Küçədə axşamın necə düşdüyünü seyr edirdi- bizim dildə yaxşı səslənmir.
3. Öz evinə tərəf gedirdi- Öz-ə ehtiyac yoxdur.
4. Kömür külü- düzgün ifadə deyil
5. Xırçıldayan addım səsləri eşidirdi- küldə yeriyəndə xırçıltı səsi eşidilmir. Adətən qarın üstündə yeriyəndə belə səs çıxır.
6. Belfastdan olan birisi- Belfastdan olan bir nəfər
7. On doqqus yaşını arxada qoymasına baxmayaraq- On doqquz yaşı tamam olmasına baxmayaraq
8. Atasından geri pul almaq- Pulu atasından geri almaq
9. Əlindəki çantaların ağırlığından- Bazarlıq torbası , yaxud zənbil
10. Qanışirin- suyuşirin
11. Bütün günü xəstə yatarkən
12. Lənətə gəlmiş italyanlar! Hər yeri doldurublar! – hər yeri tutublar, yaxud hər yerə doluşublar
13. Gəminin qara gövdəsini- Gəmiyə aid olarkən “ gövdə” sözü işlənməz
14. Ehtiraslı dualar
15. Dünyanın bütün dənizləri onun ürəyində qovuşdu- Orjinalda “ qovuşdu” sözü yox, bu sözün antonimi işlənib
16. O hasarın dəmir barmaqlığından yapışmışdı- burda hasardan söhbət getmir. Gəminin sürahisi, yaxud məhəccəri. Hasar – çəpər mənasını verir.
17. Etiraf nişanəsi- mətndə “ etiraf” sözü yoxdur

Qeyd etdyim nöqsanların çoxu redaktə səhvidir. Tərcüməçinin səhvi “ anqar” sözünü gəmiyə aid işlətməsidir. Orjinalda “Through the wide doors of the sheds she caught a glimpse of the black mass of the boat, lying in beside the quay wall”. Bu cümlədə anqar sözü işlənməyib. Tərcüməçi gəmilərin anqarda saxlanmadığını bilməliydi.
anqar : [fr.] Təyyarələrin saxlanması və cari təmiri üçün xüsusi tikili. Anqarlar istifadəsinə görə daimi, müvəqqəti və yığılıb-sökülən ola bilər.

24 may, 2020

Open post
Sevil Gültən; Çətin ki, koronavirus məni depressiyaya sala

Çətin ki, koronavirus məni depressiyaya sala

Dünən Shahbaz Xuduoglu zəng etmişdi mənə. Başqa vaxtlar zəng edəndə ya tərcümə etdiyim kitabın adıyla bağlı nəsə deyir, ya da tərcüməylə bağlı nəsə soruşurdu. Dünən zəngə cavab verən kimi “ Xeyir ola? Nə yaxşı zəng etmisiniz? dedim. “ Elə -belə zəng etdim. Dedim görüm neynirsən”. Qanorarı soruşdum. Dedi həmişəki vaxtda olacaq. Onun bu çətin vaxtlarında zəng edib vəziyyətimlə maraqlanması ürəyimcə oldu. Bu gün Şahbaz bəyin bir statusunu oxudum. Başqa bir tərcüməçinin depresiyyada olduğunu qeyd etmişdi. Bu barədə oxuyan kimi düşündüm ki, yəqin mənə də dünən zəng edib depressiyada olub-olmamağımla maraqlanırmış. Bu vaxtacan keçirdiyim həyatım kitab kimi gözlərim önündə səhifələndi. Elə ağır, elə çətin günlər keçirmişəm ki, indiki vəziyyətim nə vaxtsa ən əlçatmaz arzum olub.Təyinatla rayonumuzun ən ucqar kəndində işləmişəm. Rayon mərkəzindən o kəndə lafetdə getmişəm. Həftə sonu öz kəndimizə gedirdim, birinci günü vaxtında işə çatmaq üçün səhər saat 6-da dördyol deyilən yerdə olurdum. Eşşəklə su daşımışam o kənddə, dərs dediyim şagirdlərim məni görəndə utandığımdan başımı aşağı salmışam. Böyük qızım dünyaya gələndən sonra cəmi 40 gün analıq məzuniyyətdə olmuşam.Təhsil şöbəsinin müdiri məni məcbur etdi ki, ya yerimə başqa müəllim tapım, ya da işə qayıdım. İki kənddə işləyirdim. Bıçaqçı və Yuxarı Seyidlər məktəbində. Yuxarı Seyidlər Bıçaqçıdan ən azı 3-4 kilometr aralıdır. Hər səhər qucağımda körpə uşaq Yuxarı Seyidlər məktəbinə getmişəm. Uşağı məktəbin yaxınlığındakı bir ailəyə tapşırıb dərs keçmişəm, sonra Bıçaqçıya qayıtmışam gah tozlu, gah da palçıqlı yollarla.
Sonralar öz kəndimizdə ev tikdim. Aldığım torpaq sahəsinin ətrafına çəpər çəkməyə imkanım yox idi. Ən çətin dövrdə, 1994-cü ildə. Maaşların 3-4 aydan bir verildiyi vaxtlarda. Evimin kərpicinin hamısını özüm kəsdim. Elə olub günorta anamgilə nahara getmişəm. Qayıdanda gəlib görmüşəm ki, mal-qara kərpicləri tapdalayıb. Göz yaşım sel kimi axıb zülmlə kəsdiyim kərpiclərin üstünə. Kərpic kəsəndə də Gültən yanımda olub. Sudurğa keçirdiyi üçün onu heç kimə etibar etmirdim. Yanvar ayında evimin içinə palçıqdan suvaq vurmuşam. Bir gün görmüşəm ki, əllərimi saxsı doğrayıb, palçıq tamam qandır. Palçığı vedrəyə yığıb evin içinə aparana qədər əynimdəki donum şaxtadan buz bağlayıb. Yayın cırhacırında evimin arxasına palçıq suvaq vurmuşam, çatlamasın deyə gün ərzində neçə dəfə şirələmişəm. Bir gün gördüm çit donumun çiyinlərini gün yandırıb, cırılıb, boynum, boğazım günün təsirindən qabıq bağlayıb.
Qonşu Dəkkəoba kındində uşaq bağçasında işləyirdim. Hər gün piyada, Gültən qucağımda işə gedir, axşam saat 6-dək Gültəni qucağımdan yerə qoymur, iş bitəndə yenidən piyada öz kəndimizə qayıdırdım. Evimiz hazır olandan sonra düz bir il işığımız olmayıb. Evimiz kəndin kənarında olduğundan işıq çəkdirmək baha başa gəlib. Bir il işıqsız yaşamışıq. Yeməyi ocaqda bişirmişəm. Qışda qalın odunu doğraya bilməyəndə ən azı 2 metr uzunluğunda ağac budağını odun sobasına qoyub otağın qapısını açıq qoymuşam. Odun yandıqca gödəlib sobanın ölçüsündə olana qədər çölün soyuğu evə dolub.
Bakıya gələndən sonra iş yerimdən çıxmışam. 6 ay heç kimə deməmişəm işdən çıxdığımı. Uşaqlarım dəsdən çıxanda kirayədə qaldığımız evə yox, qonşu binada yaşayan tanışım, xeyirxah insan Gülzargilə ( Sərdar İmrəliyevin qızı, anamın yerlisi) gedib nahar etmək üçün. Elə vaxtlar olub evdə bir kartofdan başqa yeməyə heç nə olmayıb.Onu soyutma edib, yarı bölmüşəm ki, uşaqlar yesin.Özüm isə Muğam Teatrına- iş yerimə getmişəm. İşdə bizə yemək verirdilər. Əsl restoran yeməyi. Keyfiyyətli. Orda, günortalar yemək payımı götürüb öz otağıma gətirmişəm. Amma evdə yemək olmadığını xatırlayıb mən də yeməyimi yeməmişəm…
Şükür, indi kirayə haqqını verə bilirəm. Qızlarım işləyir. Vaxt vardı internet klubda yazırdım tərcümələrimi. Neçə ildir komputerim var…Yüngülvari ev işləriylə məşğul olub tərcüməmlə məşğul oluram. Hava soyuq olanda kombini qış rejiminə keçirirəm. Bir dəfə hardasa oxudum ki, çörək pulunu sevdiyi işlə qazanan insanlar xoşbəxtdir. O mənada xoşbəxtəm.
Bir sözlə, mənim depressiyaya düşməli olduğum günlər geridə qalıb. Həmin vaxtlarda başım elə bərk qarşıq olub ki, depressiya mənə yaxın düşə bilməyib. Çətin ki, koronavirus məni depressiyaya sala.

Open post
şerlər -urəyimin göz yaşları

“Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə yox olub gedirəm bu dünyadan…

Bir lalın dil açan, danışan duyğuları

Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə yox olub gedirəm bu dünyadan, gedirəm öz dünyama. Gedirəm mənə əzab verən duyğularımla dalaşmağa.

Ey məhəbbət! Mən sənə tabeyəm. Mənimlə necə istəsən rəftar edə bilərsən…

* * *
Sənə milyon dəfə “qurban olum!” deyəcəyəm… Yəqin ki, bir dəfə insafa gəlib mən qurbanını qəbul edərsən.

* * *
Həsrət sevgimin gəlinlik divarıdır… Gözləyirəm ki, gəlib o divarı qaldırasan…

* * *
Elə bilmə ki, Səni görsəm sarmaşıq olub Sənə sarılaram… Yox… Ya sevincimdən od tutub alışaram, ya da ki, buz olub
donaram…

* * *
Hərdən Günəşdən də hərarətli oluram… Günəşə nə var ki… Hərarətini bütün dünyaya paylayıb bir az soyuyur… Mənim odum isə içimdə qalır…

* * *
Ey insan! Bütün dünyanı gəzib gözəllik axtarma! Bircə sevgini axtar! Onu tapsan, hər şey gözlərinə gözəl görünəcək…

* * *
Sənə olan sevgim ürəyimdə böyüdü. Ürəyimdə pis nə vardısa onu görünməz etdi…

* * *
Sən hara getsən də qəlbimin gözü Səni görür…

* * *
Sənin xəyalın hər an qonağım olur… Kaş bircə dəfə mənim xəyalım Sənə qonaq olaydı.

* * *
Səninlə bircə dəfə bir yerdə olsam həyatın dadını bilərdim…

* * *
Duyğularım şeirə dönməyəndə ağır xəstə kimi oluram. Ağrılardan zarıyıram. Ölüm arzulayıram özümə. Şeirə çevrilməyən
duyğularım ağrıya dönüb başımın bir yerində gizlənir. Başımın həmin yeri ürək kimi döyünür. O döyüntülər elə bil nəsə
demək istəyir mənə. Ağrılarım haray çəkir. Heç kim, heç nə kömək edə bilmir ağrılarıma…

* * *
Duyğlarım şeirə çevrilə bilməyəndə göz yaşlarıma dönür. Harada olmağımdan asılı olmayaraq acgözcəsinə yanaqlarımı öpür.
Yanaqlarım göz yaşlarımdan içib sərxoş olur.

* * *
Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə elə bil qanımı içir, qanım azalır. Gözlərimə qaranlıq çökür. Ətrafımda nə varsa qaranlıqda
görünməz olur.

* * *
Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə heç nə deməyin mənə! Dindirməyin məni! Çünki cavab verməyə taqətim olmayacaq. Lal oluram duyüğlarım şeirə çevrilə bilməyəndə.

* * *
Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə yox olub gedirəm bu dünyadan! Gedirəm öz dünyama. Gedirəm mənə əzab verən duyğularımla dalaşmağa.

* * *
Mən öləndə başdaşı qoymayın mənə!. Hər gecə ürəyimə axan göz yaşlarım daşa dçnüb dikələcək qəbrimın baş tərəfində.
Kaş daşlaşmış göz yaşı olsun mənim başdaşım! Axı o göz yaşlarım sənin üçün axıb!

* * *
Mən ölən kimi ruhum canımdan çıxıb sən tərəfə uçacaq. Əbədi olaraq sənin başına dolanmaq üçün!

* * *
Sən milyonlarlasan! Hara baxıramsa Səni görürəm. Gecələr Aya baxanda Səni görürəm. Gündüzlər Günəşə baxıb Səni
görürəm. Sən ulduzların sayı qədərsən! Gördüyüm ağacların, güllərin, yarpaqların sayı qədərsən. Milyonlarlasan Sən! Əfsus!
Milyonlarla olan Səndən heç biri mənim qismətim deyil… deyil..!

* * *
Heç kəs Səni mənim kimi görə bilməz! Mənim gözlərim Səni heç kəsin görə bilmədiyi kimi görür. Gözlərim təkcə Səni görəndə
sevinir. Gözlərimə bir dünya sevinc bəxş etməyə qadir yeganə varlıqsan Sən!

* * *
Sən həmişə mənimləsən! Gecələr gözlərimi yumub yatanda gözlərimin içində qalırsan. Səhərə qədər yuxularımın qonağı
olursan. Səhərə qədər duyğularımı danışdırırsan. Səhərə qədər hisslərimin bütün suallarına cavab verirsən. Ona görə də
səhərlər ayıla bilmirəm yuxudan.

* * *
Ürəyimin içindəsən! Ürəyimin döyünməsinə kömək edirsən. Sən ürəyimin içində olmasan, ürəyim də döyünməz.

* * *
Sən həmişə mənimləsən! Sənə həsrət qalıb ağlayanda isti göz yaşlarına dönüb yağış kimi yağırsan soyuq həsrətimin üstünə.

* * *
Eşq nə olduğunu öyrənmək istədim. O gün gözlərimin dərinliyində gördüm onu. Axtardığımı tapdığım üçün sevindim.
Kədərləndim,onu Sən görə bilmirsən, təkcə mən görə bilirəm onu.Əfsus!

* * *
Həyatın ən şirin neməti yaşayır mənim qəlbimdə. Bundan da böyük səadət varmı?

* * *
Allaha minnətdaram – atamı, anamı yaradıb. Atamla anama minnətdaram – dünyaya gəldiyimə görə. Amma taleyimə daha çox
minnətdaram – məni Səninlə rastlaşdırdıüı üçün! Sənə isə ən çox, ən çox minnətdaram – qəlbimdə əbədi ocaq qaladığın üçün!

Open post
SEVİL GULTEN SHEİRLER

“Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə elə bil qanımı içir, qanım azalır…”

Bir lalın dil açan, danışan duyğuları

“Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə elə bil qanımı içir, qanım azalır. Gözlərimə qaranlıq çökür. Ətrafımda nə varsa, qaranlıqda görünməz olur.”

Səhərəcən oyaq qaldım. Öz gozlərimlə gördüm ki, gecə öz yerini səhərə necə verdi. Gecənin göz yaşını, səhərin sevincini gördüm. Ümidim artdı.

* * *
Mənim ömrümdə nə qədər qara rəng var, ilahi! Xoşlayıram qaranı. İnsanı silkələyib ouadan rəng oldugu üçün. Qara rəngim,silkələ məni. Möhkəm! Elə silkələ ki, oyana bilim.

* * *
Heç bir quvvə Sənin xəyalının mənim əlimdən ala bilməz. Xəyalınsız yaşaya bilməzdim. Xəyalın hər şeydən qüvvətlidir. Kədərimi yox edir.

* * *
Bu gecə mənsiz keçən keçmiş günlərinə heyifim gəldi və gələcəkdə mənimlə birgə keçəcək günlərinə qibtə etdim!

* * *
Ən gözəl vüsal qovuşan ruhların vüsalıdır. Mən isə bu vüsalın dadını çoxdan bilirəm. Bütün dünya nemətlərindən dadlıdır o.

* * *
Səni sevdim..həyatı sevdim…Səni tanıdım..həyatı tanıdım…Səndən küsdüm…Həyatdan küsdüm. Sən həyatın özüsənmiş…

* * *
Dünyada ən güclü şey sevgidir. Ən zəif olan da sevgidir. Ən zərif olan da.

* * *
Səni sevəndən sonra özümü tanıdım. Səni sevmək mənə həyatı anlatdı. İnsanları tanıtdı. Həyat yollarında yeriməyi öyrəndim.

* * *
Hərdən mənə elə gəlir ki, heç vaxt gülməmişəm. Sanki kədərim mənimlə birgə doüulub.

* * *
O gün uzaqdan gördüm Səni. Baxdım… Baxdım… Doyunca baxa bilmədim… Gözlərim doldu… Heç yanı görə bilmədim. Getdim… Yollara yağış səpələndi….

* * *
“Allah hər şeyə qadirdir” – deyənlərə yazıüım gəlir. Əgər belə olsaydı Allahın məni Sənə qovuşdurmağa gücü çatardı.

* * *
Bir vaxtlar ən xoşbəxt idim… Hər gün Səni görürdüm, səsini eşidirdim… Sonra xoşbəxtliyim bir az azaldı… Yalnız səsini
eşitdim.İndi isə xoşbəxtliyimin dərəcəsi sıfıra çatıb… Nə Səni görürəm, nə də səsini eşidirəm.

* * *
O gün xəyalına qovuşmaq istədim…Əllərimi saçlarına uzatdım ki, əllərim saçlarına qovuşsun… Gözlərimi gözlərinə zillədim ki, gözlərinə doyunca baxa bilim… Əllərim saçlarına doüru uzanılı qaldı… Gözlərim sevinmədi… Xəyalın xəyal atına minib getdi…Baxa- baxa qaldım…

* * *
Əgər Allah özü göylərdən enib Sənin qəddar olduğunu mənə desə, yenə də də inanmaram… Mən öz duyğularımın saflığına inanıram.

* * *
Hara baxıramsa Səni görmək ümüdi ilə baxıram…

* * *
Hər gün Sənin səsini eşitmək istəyirəm. Telefonumu götürürəm. Sənin nömrələrini yığıram.Bircə düyməni basmaq kifayətdir
ki, zəngim Sənə çatsın. Qorxuram Sənə zəng etməyə… Qorxuram ki, cavab verməyəsən. Ümidlərimin öləcəyindən qorxuram…
Sənə zəng etmədiyimə görə neçə ümidlərim sağ-salamat qalıb.

* * *
Əgər bilsəydim ki, bu an, bu saat Sən də məni düşünürsən… Sevincimdəm ürəyim partlayardı… Kaş ürəyim partlayaydı….

* * *
Ey Kədər! Deyəsən ürəyimdən çıxıb getmək istəyirsən… Getmə! Ürəyim sənsiz dözə bilməz… Mən şairəm axı….

* * *
Günəş gecənin qaranlığını öpdü… Qucaqlaşdılar… Onların səhər adlı övladları dünyaya gəldi. Öp məni… Qoy ömrümün səhər adlı övladı dünyaya gəlsin…

* * *
Gecənin sükutu Səni səssiz-səmirsiz mənə qonaq gətirir… Səhərin toranlığı isə Səni geri qaytarır…

* * *
Səni sevəndən ürəyimdə kədər dənizi yaranıb… Sevgim onun içində boğulur… Uzat əllərini!

* * *

Sənin öpüşün mənim dirilik suyumdur. İçsəm, əbədilik qazanaram… Dirilik suyunu kim içib ki?!

* * *
Bəxtimin çırağı gecənin qaranlıüında Sənin yolunu gözləyir… Gəl onu yandır!

* * *
Səsini ürəyimdə yığıb saxlayıram… Sakitlik olan kimi qulaq asıram… Səsin həzin nəğməyə dönür – Mən isə onu dinləyən gözüyaşlı bir dinləyici oluram…

* * *
Görəsən, bircə dəfə üzündən öpsəm mənim də üzüm nurlanarmı?

* * *
Hərdən balıq kimi susuram… Hərdən quş kimi nəğmə oxuyuram… Hərdən isə insan kimi danışıram… Səbəbkarı sənsən.

* * *
Sevgim ürəyimdə şölənən şam kimidir… Onun işığında ürəyimdə nə varsa açıq-aydın görünür.

Open post
sevil gulten duyğularım

“Allahım! Deyirlər ki, Sən nə verirsənsə geri alırsan, al mənə verdiyin…”

Bir lalın dil açan, danışan duyğuları

“Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə göz yaşlarıma dönür. Harada olmağımdan asılı olmayaraq acgözcəsinə yanaqlarımı öpür. Yanaqlarım göz yaşlarımdan içib sərxoş olur.”

Allahım! Deyirlər ki, Sən nə verirsənsə geri alırsan. Elə isə al mənə verdiyin dərdləri!

* * *
Ey Allah! Sualıma cavab ver! Bilmək istəyirəm ki, mən ömrümün baharını yaşayıram, yoxsa qışını? Mənim ömrümün yayı
arxada qalıb, yoxsa qışı?
* * *

Nə vaxtdır ki, ruhumu axtarıram. Tapa bilmirəm. Ruhundan soruş. Bəlkə o bilər mənim ruhumun yerini.

* * *
Yenə yuxuda gördüm Səni. Gözlərimi daha geniş açdım ki, Səni daha yaxşı görüm. Gözlərimi açdım, ayıldım. Xəyala dönüb
getdin keçmişə.

* * *
Sevgi dolu ürəyimə həsrət sarınıb. Həsrət-ürəyimin nişan üzüyü. Qaşı ayrılıqdan… ürəyimin nişan üzüyü sıxır ürəyimi.
Sevgimin gücü çatmır onu qırmağa.

* * *
Səni ürəyimdən çıxarmaq üçün gərək ürəyimi köksümdən çıxaram. Gəl, ürəyimi köksümdən qopar! Gəl, özünü ürəyimdən
qopar! Bacararsanmı? Sən sevgimdən zəifsən, gücün çatmaz ona.

* * *
Hər dəfə Səni görmək üçün gözlərimi yumuram. Xəyalına qovuşuram. Yuxularım – Səninlə görüş yerim.

* * *
Hərdən istəmirəm ki, gözlərimi açım. Bilirəm ki, Səni görməyəcəyəm. Elə isə niyə ayrılım xəyalından?

* * *
Hərdən xəyalının saçlarını sığallamaq istəyirəm. Gözlərimi saçlarına doğru uzadıram. Amma toxunmuram. Qorxuram ki,
gerçəyə dönüb ayrılarsan məndən. Hər gecə əllərim saçlarına həsrət qalır. Gerçəyi görmək istəmirəm. Ondansa xəyalın daha
yaxşıdır.

* * *
Bu gecə doyunca baxdım xəyalının gözlərinə. Gözlərim nurlandı. Gözlərimin səhəri açıldı.

* * *
Ən şirin vüsal sevən xəyalların vüsalıdır. Nə qədər qovuşsalar da vüsala yetişmirlər. Ən şirin vüsal – xəyalların vüsalı. Sonu
olmayan vüsal!

* * *
Xəyalına qovuşmaq üçün dərimi də soyundum. Qovuşa bilmədim. Bütün paltarlarımı əynimə geyinib duyğularımı soyundum.
Qovuşdum Sənə.

* * *
Hara baxıramsa Səni görürəm. Sən gözlərimin içindəsən. Sən ürəyimdəki qansan.

* * *
Bu gecə yanımda idin yenə. Əllərin sərin su kimi bütün duyğlarıma sərinlik gətirdi. Həsrətimi yandırıb külə döndərdi.
* * *
O gün şəklinə baxdım. Bircə anlıq da olsa qayıtdım keçmişə. Keçmişimlə gələcəyim qarışıb bir-birinə… Bircə mənim indim
uzaq düşüb keçmişdən.

* * *
Hərdən Sənin özünün də xəbərin olmur. Sənin səsinlə mənim nəfəsim bir-birinə qovuşur. Səsinin hərarətindən ürəyimdə
Sənə deyiləsi sözlər əriyir. Heç nə deyə bilmirəm Sənə. Sözlərim yox olur. Eləcə nəfəsim qalır. Səsinə qovuşan nəfəsim.

* * *
Saçlarından öpərəm… Ağarmış tellərinin rəngi qaralana qədər… Gözlərindən öpərəm… Kədərli gözlərindən sevinc göz
yaşları axana qədər… Yanaqlarından öpərəm… Yanaqların opüşlərimdən yorulana qədər…dodaqların dodaqlarım üçün
darıxana qədər…Dodaqlarımın Sən həsrətli yaraları sağalana qədər… Sağalana qədər…

* * *
İnsan cismən qovuşanda bircə anlıq da olsa vüsaldan doyur… Xəyalən qovuşanda doymaq olmur. Cismən qovuşmaq
istəmirəm Sənə.

* * *
Hər gecə xəyalın yanaqlarımı öpür. Qorxuram ki, yanaqlarımdakı öpüş yerlərini kimsə görə bilər. Ona görə də hər gecə
ağlayıram. Göz yaşlarım yuyur öpüşünün yerlərini…

* * *
Ürəyim yaralarla doludur… Amma o yaralarım da əzizdir mənə. O yaraları Sən vurmusan axı…

* * *
Əgər bisəm ki, haradasa ikinci Sən vasan… Onda gecə-gündüz yol gedərəm ikinci Sənə qovuşmaq üçün…Bilirəm ki,ikinci
Sən yoxdur.

* * *
Allah məni kişi yaratsaydı, yəqin ki, Səni də qadın yaradardı…

* * *
Mən öləndə vəsiyyət edəcəm ki, mənə iki başdaşı qoysunlar. Birinə özümün şəklimi vórsunlar… O birinə isə Sənin
xəyalının şəklini… Mənim cismimdə həm də Sənin xəyalın var olub axı….

* * *
Səsini eşitdim… ürəyimdəki arzularımın yazı gəldi… Arzularım çiçək açdı. Duyğularım sel kimi aşıb – daşdı. Göz yaşlarım
yağış kimi axdı. Səsini eşitdim… Könlümün yazı gəldi.

* * *
Bu gecə xəyalını öpmək istədim. Gözümə dolmuş göz yaşlarım sənin gözlərinə doıdu. Ona görə də opmədim səni.
İstəmirəm ki, gözlərində yaş olsun.

 

Open post
sevil gultən duyğularəım

“Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə heç nə deməyin mənə!”

Bir lalın dil açan, danışan duyğuları

Duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə heç nə deməyin mənə! Dindirməyin məni! Çünki cavab verməyə taqətim olmayacaq. Lal oluram duyğularım şeirə çevrilə bilməyəndə

Duyğular, yağış kimi yağın üstümə! İsladın məni! Ağladın məni! Dəli kimi güldürün, dərviş kimi çöllərə salın məni! Mən şairəm – duyğuların quluyam! İncimərəm sizdən, yağış kimi yağın üstümə!

* * *
Yağış çat-çat olmuş torpağın arzusu olduğu tək Sən də mənim arzumsan! Arzum! Niyə sən bu qədər şirin, həm də əlçatmazsan?!

* * *
Ürəyimdən soruşdum: “Niyə Onu görəndə tir-tir əsirsən?” Cavab verə bilmədi ürəyim. Eləcə bərk – bərk döyündü- sevindi.  Çünki Sənin adını eşitmişdi.

* * *
O gün Sənin əlindən tutmaq istədim. YazıĞım gəldi Sənə. Qorxdum ki, Sənə olan bütün hisslərim əllərimə keçər, əllərim yandırar Səni – həsrətin məni yandırdığı tək!

* * *
Allahım! Niyə həm böyük sevinc, həm də böyük kədər verdin mənə?! Sevincim-sevgim, Sənə olan əbədi həsrətim-kədərim!

* * *
Bir parça bulud olmaq istəyirəm. Yağış olub təkcə Sənin üstünə yağmaq üçün!

* * *
Yalnız ilk dəfə Səni görəndə hiss etdim ki, qadınam. Duyğularım ilk dəfə Səni görüb oyandı.

* * *
Yuxular – ölümə hazırlıqdır. Hər gecə ölümə hazırlaşırıq. Hər gecə müvəqqəti ölürük. Hər gecə yuxularımdasan. Əbədi yuxuya
gedəndə də mənim yuxularımda olacaqsansa, nə xoşbəxtəm!

* * *
Ölümdən qorxmuram. Doğulduğumuz andan ölümə doğru yol gedirik. Qorxmuram ölümdən. Bircə ondan qorxuram ki, mən
öləndə xəyallarımdakı Sən də öləcəksən.

* * *
Ürəkdən-ürəyə yollar var. Gözəgörünməz yollar! O yollarla bircə dəfə ürəyimə gəl! Ürəyimdə Sənə olan sevgimin böyüklüyünü görüb əbədi donub qalarsan ürəyimdə.

* * *
Sən yoxsan – gözlərim heç kimi görmür, Sənin xəyalından başqa gözümə heç kim görünmür.

* * *
Sən məni həm göylərə qaldırmağa, həm də göylərdən yerə çırpmağa qadir yeganə insan!
* * *
Qışda çılpaq qalan ağacların bir daha çiçəkləmək ümidləri olmasaydı, yaza çıxmazdılar.

* * *
Fikirləşirəm: niyə bu qədər doğmasan mənə? Cavab tapdım: Ruhlarımızın ata-anası eynidir.

* * *
Ürəyimdəki sevgim göz yaşlarımda boğulur. Sən onu xilas edərsənmi?

* * *
Təkcə sənin Səsini eşidəndə sevinirəm. Səsin – sevinc payım, adi sözlərin – sevgi payım!

* * *
Heç nə, heç kəs məni özünə tabe edə bilməz. Mən yalnız eşqin qulu ola bilərəm!

* * *
Ürəyimdə ümid də var, qorxu da. Ümidim – Sən, qorxum -Səni itirmək!

* * *
Nə pisdir ağ rəng – hər rəngə boyamaq olur. Bəlkə elə qara rəng yaxşıdır – heç bir rəngə boyanmır.

* * *
Gündüzü xoşlamıram – sonu gecədir. Gecəni üstün tuturam – sonu səhərdir. Ömür – sonu ölüm, ölüm – sonu əbədiyyət! Mənə ölüm ver, ilahi!
* * *
Xəyallarımdakı Səni görsən, Sən də vurularsan özünə. Xəyallarımda yaratdığım Sən bir az Sənə oxşayır.

* * *
Həyat sevgidən yaranır. Bəs görəsən Yerdə həyat necə yaranıb? Hansı planet olub Yerin sevgilisi? Yer atadır, yoxsa ana?

* * *
Tanrım məni quş yaratdı. Ürəyimi nəğmə ilə doldurdu, amma o nəğmələri açıq səmada oxumağı mənə qismət etmədi.
Tanrım məni quş yaratdı, taleyim isə məni balıq kimi yaşamağa məhkum etdi. Hər dəfə nəğməmi oxumaq istəyəndə ağzıma su
dolur.

* * *
Sən sevgi nə olduüunu bilmirdin. Məndən öyrəndin sevməyi.

* * *
Bircə ürəyinə gedən yolu tapa bilsəydim! Sənin ürəyində özümü görsəm də, görməsəm də ölərəm. Görsəm – sevincimdəm, görməsəm dərddən.

* * *
Qaranı ağdan, ağı qaradan ayırmağa nə var ki… Ağı bozdan, bozu ağdan ayırmaqdır ən ağır iş!

* * *
İlahi, görəsən buludlar niyə ağlayır?!

* * *
Sənsiz karam, karam, lalam.

* * *
Ehtirasımı döydüm ki, məni incitməsin. Ağladı. Onun göz yaşlarında sevgi gördüm.

* * *
Ömrümün qışı gəlir. Mən isə hələ də yazı gözləyirəm.

* * *
Sənin eşqin məni Məcnun etdi. Məcnunların cinsi olmur. Kaş sən də Məcnun olaydın! Məcnun olmuş mən Leylinin nə dərdi olardı onda!..

* * *
Ey dərdi olmayanlar! Mən sizə qibtə etmirəm. Sevinci olmayanın dərdi də olmaz. Mən sizdən xoşbəxtəm. Mənim hər dərdim çiçək açmayan sevincimdir. Dərdimin içində sevincim var. Sevincimin içində dərdim yaşayır.

* * *
Mən sevgi adlı bir zirvədəyəm. O zirvəyə məni həsrətim qaldırıb. Ən böyük həsrətə dözə bilənlər sevgi zirvəsinə qalxa bilərlər.

* * *
Xoşbəxt olardım, sən məni sevsəydin. Sevmək xoşbəxtlikdir. Sənin də xoşbəxtliyini istəyirəm.

* * *
Kaş bütün sancıların səbəbi sevgi olaydı.

* * *
Mənim sevgim o qədər böyükdür ki, Sənin bütöv ömrüno has edər.

* * *
Üzüyü daş-qaşla bəzəmək o üzüyü ört-bastır etməkdir. Oadının da bəzəyi onu gizlədir.

* * *
Bəzənmiş bütün qadınlar bir-birinə bənzəyir. Bəzənməmiş qadınların isə hərəsinin öz gözəlliyi var.

* * *
Ey mənim cismimi yıxan varlıq! Sən məni yıxmadın. Mən ıyağa durmaqla sənə qalib gəldim. Sən məni yıxmaqla özünü
məğlub etdin. İnsan təkcə cismani varlıq deyiL. Həm də ruhani olandır. Sən cismani məndən qüvvəli olsan da ruhani məndən güclü deyilsən. Güclü olsaydın məni cismən yıxmazdın.

* * *
Qəlbinin başına dönüm. Nə yaxşı ki, varmış! Məni mən etdi! Mənə sevgini göstərdi!

* * *
Elə etmə ki, ruhum ağlasın. Ruhum ağlasa sənin ruhun göz yaşlarımda boğular. Mənim ruhum sənin ruhunun başına dolanır axı!

Open post
Sevil Gulten duyğularım

Duyğularım şeirə dönməyəndə ağır xəstə kimi oluram.

Bir lalın dil açan, danışan duyğuları…

Duyğularım şeirə dönməyəndə ağır xəstə kimi oluram. Ağrılardan zarıyıram. Ölüm arzulayıram özümə. Şeirə çevrilməyən duyğularım ağrıya dönüb başımın bir yerində gizlənir. Başımın həmin yeri ürək kimi döyünür.O döyüntülər elə bil nəsə demək istəyir mənə. Ağrılarım haray çəkir. Heç kim, heç nə kömək edə bilmir ağrılanma.

Hərdən susuram balıq kimi, hərdən isə quş kimi qanadlanıram. Səbəbkarı Sənsən!

* * *
Quş harada qanad açar? – Havada. Sən mənim üçün havasan. Sonsuz məkansan. Uçmaq üçün ən gözəl bir yer …

* * *
Səndən əvvəl qəlbimdə o qədər lazımsız duyğular var idi ki … Sənə olan sevgim yox etdi onları. Qəlbimdə indi yalnız
yaxşı duyğular yaşayır.İstəmərəm ki, qəlbimdə pis bir şey olsun. Axı sevgimin evidir qəlbim …

* * *
Sənə olan sevgim işıqdır – gur bir işıq. Ən zülmət gecələrimi də nurlandırır…Soyuqdan tir-tir əsəndə qızdırır məni.

* * *
Hara getsəm tək getmirəm. Xəyalın məni hamıya qısqanır.

* * *
Bu gecə gözlərimdən soruşdum: -“Nə üçün yumulmursan?” Gözlərim cavab verdi: “Korsanmı, görmürsənmi sevdiyimin
xəyalı yanımdadır?”

* * *
Hər səhər yuxudan durub güzgüyə baxıram. Güzgüdən bir qadın boylanır mənə tərəf – Seydiyinin xəyalına qovuşrnuş
bir qadın. Onun üzündə həm xoşbəxtlik ifadəsi var, həm də küskünlük,

* * *
Kim mənim qədər ağlasaydı çoxdan kor olardı. Mən isə heç vaxt kor olmaram. Çünki gözlərimin Səni
görmək həsrəti o qədər böyükdür ki …

* * *
Bircə dəfə gözlərinə doyunca baxa biləydim … Bircə dəfə gözlərim sevinəydi. Onda gözlərimin nuru
butun dünyaya bəs edərdi. .

* * *
Hər dəfə ağ saçlarını görəndə kədərlənirəm. Ağaran hər saçın mənim Sənə qovuşmaq ümidimdir.
Sanki onların üstündən bir qara xətt çəkilir.

* * *
Məndən hər şey soruşa bilərsən. Amma heç vaxt soruşma ki, Səni niyə sevirəm, nə üçün sevirəm
və nə vaxta qədər sevəcəm. Çünki cavab verə bilmərəm.

* * *
Hər gecə xəyalın qonağım olur. Hər gecə. Xəyalın gecəni mənimlə keçirir. Xəyalın dodağımdan öpür,
saçlarımı sığallayır. Gözümün yaşını öpüşü ilə qurudur. Səhərlər ayılanda xəyalının əlləri dəyən yerləri bir daha nəzərdən
keçirirəm. ƏlIərinin izini axtarıram. Görə bilməyəndə aldandığımı başa düşüb ağlayıram. Göz yaşlarımı heç kəs silmir.

* * *
Ürəyim bomboşdur. Ümidlərim tərk edib ürəyimi.

* * *
Bax elə bu an Sən ürəyimdən çıxıb getdin. Bir an ürəyim döyunmədi. Döyünə bilmədi.

* * *
Hər ğün səni bir az itirirəm. Mənə dediyin hər acı söz ürəyimdə cücərən neçə şirin sözlərimi dəfn edir.

* * *
Birdən Sənin üçün o qədər darıxıram ki… Az qalır ki, ürəyim köksümdən çıxsın. ürəyimdə olan sevgi ürəyimi özümə
qaytarır.

* * *
Dünən səsini eşitmədim. Səs payını əsirgədin məndən. Mən Sənin üçün hər şeydən keçərəm. Sən isə səsini də
qıymırsan mənə.

* * *
Görəsən indi haradasan, haralardasan?.. Nə düşünürsən, kimi düşünürsən… Əgər bilsəm ki, xəyalım Sənin qonağındır,
dəli olaram sevincimdən.

* * *
Gözlərimə payız gəldi. Gözlərimdən ürəyimə yaüışlar yağdı – ürəyimin tozu-torpağı yatdı…

* * *
Səni unutmaq istədim. Səni necə unutmaq üçün yollar arayaraq xəyala getdim… Bir də gördüm ki, Sən yanımdasan, mən
isə özümü unutmuşam.

* * *
Xəyalən dodaqlarından o qədər öpmüşəm ki… Dodaqlarının dodaqlarıma çöxlu öpüş borcu var… Dodaqlarım kasıblayıb,
dodaqlarına de ki, borclarımı qaytarsın.

* * *
Gözlər ürəyin tərcüməçisidir, dodaqlar isə dilin.

* * *
Bəzən susmuş dodaqlar daha şox danışırlar. Bircə baxışın dediyini min sözlə demək olmur.

* * *
Yerlə Göyün arasında sıxıla-sıxıla qalmışam. Ya gəl məni Göylərə qaldır, ya da ki, birdəfəlik Yerə çırp!

* * *
Kimisini paltarından Sənə bənzədirəm. Kimisinin duruşu Sənin duruşuna oxşayır. Kimisini eynəyindən Sənə bənzədirəm.
Səsinə bənzəyən səs eşitmədim, gözlərinə bənzər gözlər görmədim. Sənin üzündə olan işığı heç kəsdə görmədim.

* * *
Payız gəlir. Çoxları artıq payız paltarlarını geyinir. Hələ də yay paltarındayam. Mənim içimdə həmişə qışdır. Nə qədər
geyinsəm də içimdəki üşütmə keçməz.

* * *
Sevgimlə həsrətim ürəyimdə yanaşıdır. Həsrətim buz kimi soyuq, sevgim od kimidir. Ona görə də hərdən od tutub yanıram,
hərdən isə bədənim buza dönür.

Open post
Sevil Gültənin tərcümə kitabları

Sevil Gültən – Tərcümə kitabları

İngilis dilindən Azərbaycan dilinə tərcümə edilən əsərlərin siyahısı

TEAS-PRESS nəşriyyatı:
1. Rafaello Barker- Yay mövsümü
2. Sarah Dessen- Müqəddəs hər şey
3. Ketrin Baybi- Çərşənbə gününədək arvad
4. Ketrin Baybi Çərşənbə axşamınadək qız tapıldı
5. Ketrin Baybi- Bazar ertəsinək evlənməli
6. Ketrin Baybi Cümə axşamınadək aşıq oldu
7. Ketrin Baybi Cümə gününədək subay
8. Ketrin Baybi- Cümə gününədək nişanlanmalı
9. Holli Şindler- Elə tünd göy ki…
10.Lüi.De Berniers- Kapitan Korellinin mandolinası
11. Cüzieppe Katotsella-Demə ki.Qorxuram…
12. Amor Tovles – Centlemen Moskvada
13. Luis Kerrol- Alisa möcüzələr diyarında
14. Ali Smith- Təsadüfi
15. Ceyk Maddoks-Hücumçu ötürməsi
16. Ali Smit- Təsadüfi

“Qanun” nəşriyyatı
1. Jojo Moyes- Bir üstəgəl bir
2. Jojo Moyes- Səndən sonra
3. Jojo Moyes- Geridə qoyub gəldiyin qız
4. Oşo- Qızıl külçələr
5. Oşo- Emosiyalar
6. Robin Şarma- Ferrarisini satan rahib
7. Rohald Dahl- Matilda
8. Rohald Dahl – Ceyms və nəhəng şaftalı
9. Rohald Dahl- Böyük sevimli nəhəng
10. Rohald Dahl – Çarli və şokolad fabriki
11.Lao Ma ( çinli müəllif) – hekayələr
12. Dan Braun- Da Vinçi kodu
13. Alis Manro- “Əziz həyat” hekayələr kitabı
14. Rey Bredberi- Zəncirotu şərabı
15. Frances Hodgson Burnetti- Balaca prinses
16. Meier ( çinli şairə) – Şeirlər
17. Harper Lee- Bülbülü öldürmək
18. Harper Lee- Get, gözətçi təyin et
19. Corciya Binq – Molli Munun( ağlagəlməz hipnotizm kitabı)

Azərbaycan dilindən ingilis dilinə tərcümə edilən əsərlərin siyahısı

1. Hikmət Babaoğlu –“Akdamardan Sarı gəlinədək erməni yalanı”
2. Qəşəm Nəcəfzadə– “ The evening stories”
3. Ülvi Bünyadzadə– “ Ömür yolu”
4. Yunuz Oğuz –“Nadir şah”
5. Amerikada Azərbaycan qadın yazarların hekayələrindən ibarət antalogiya- 11 tərcümə
6. Amerikada Azərbaycan yazıçılarının hekayələrindən ibarət antalogiya – 10 hekayə
7. Ceyhun Musaoğlunun layihəsi ilə Azərbaycan yazıçılarının hekayələri ingilis dilində
8. Rafiq Tağı- hekayələr kitabı
9. “Erməni əsirliyində” -Antalogiya
10. Azərbaycan nağılları
11. Firuz Mustafa– “ Köç “ povesti
12. Elçin İsgəndərzadə –“ Avtoportret”
13. Vahid Məmmədli –“ Buddanın qayıdışı” –povest
14. Eyvaz Zeynalov –Hekayələr, povest və uşaq hekayələri
15. Elçin Hüseynbəyli – İki hekayə
16. XXİ -əsr Azərbaycan ziyalıları
17. Giya Paçxataşvili –“ Oğul ata itirdi” Poema
18. Mirkazım Seyidov– “ Erməni vandalizmi”
19. Mirkazım Seyidov– “ Zamanın nəbzi”
20. Mirkazım Seyidov– “Qaranlığa nur saçan zəka”-
21. Mirkazım Seyidov –“Ömrümü xalqıma bağışlayıram”
22. Salam Sarvan- Şeirlər
23. Varis- Üç roman
24. Eluca Atalı– esselər
25. Eluca Atalı- hekayələr
26. Afaq Şıxlı- şeirlər və hekaylər
27. Nilufər Şıxlı- şeirlər
28. Şahnaz Kamal– Hekayələr
29. Salatın Əhmədli – İki kitab
30. Zahid Xəlil– uşaq hekayələri
31. Gülxani Pənah- Xocalıya aid kitab
32. Azadə Taleh- Şeirlər
33. Əlabbas- hekayələr
34. Əlisa Nicat- hekayələr
35. Məmməd Əmin Rəsulzadə “ Əsrimizin Siyavuşu”
36. Nüşabə Məmmədli – Pyeslər
37. Ramiz Duyğun- iki poema
38. Dilsuz Musayev- şeirlər kitabı
(Səlim Babullaoğlu, Xəyal Rza, Elxan Zal, Ədalət Əsgəroğlu, Qismət, Fərid Hüseyn, Fərqanə Mehdiyeva, Faiq Balabəyli, Ramil Mərzili və başqalarının şeirləri)

Open post
sevil gulten tərcümələr

Sevil Gültən-Tərcümə hekayələr

Sevil Gültən müxtəlif vaxtlarda müxtəlif müəlliflərin 150-dən çox hekayəsini azərbaycan dilinə tərcümə edib. “Kaspi.az”, “Kulis.az”, “Ann.az”, “Manera.az” kimi saytlar bu hekayələrə dəfələrlə öz səhifələrində yer verib.  Aşağıda bu tərcümələrin siyahısı verilib.

1. Hans Christian Anderson:  “Ananın hekayəsi”, “Şahzadə qız və noxud”, “Kibritsatan balaca qız”, “Mələk”, “Qəbirdəki uşaq”, “Donuzotaran”

2. Charles Dickens: “Uşağın hekayəsi”, “Uşağın ulduz yuxusu”

3. James Baldwin: “Antonio Canova”, “Həkim Qoldsmit”, “Lakonik cavab”, “Sonsuz nağıl”,  “Maksmilian və qazotaran oğlan”, “Naşükür döyüşçü”, “Hökmdar və onun qırğısı”, “Kor kişilər və fil”,

4.  Guy de Maupassant: “Kor kişi”, “Dilənçi”, “Etiraf”, “Ölü qadının sirri”, “Qəbir”, “Ailə”, “Ana və oğul”, “Dəlinin gündəliyi”, “Atılmış”, “Biclik”, “Köhnə dost Patient”,  “Öpüş”,  “Ata”, “Duel”, “Dul”,  “Müqəddəs suçiləyən”, “Cehiz”, “Belflover ana”, “Müəllimin səhvi”,

5. Kate Chopin: “Bir saatın hekayəsi”, “Tufan”, “Peşmançılıq”, “Tərbiyəli qadın”, “Bir cüt ipək corab”, “Bayou Müqəddəs Con şəhərinin ledisi”, “Kaline”, “Ölü kişinin ayaqqabıları”

6. H.H. Munro ( Saki): “Laura”, “Luiza”, “Kernoqatzin canavarları”, “Açıq qapı”

7.Mary Roberts Rinehart: “İncə əl”, “İki yataq xəstəsi”, “Evlənmək”

8. O. Henry: “Qəribə hekayə”, “Müdrikin hekayəsi”, “İyirmi ildən sonra”, “Sosial üçbucaq”,

9. Timothy Shay Arthur: “ Eminin sualı”, “Həkimlə birgə”, “Balaca Lizzi”, “Arvad”, “Keşikdə durmaq”, “Kölgə arxasınca”, “Çox kasıb”

10. Sherwood Anderson: “Qəhvəyi paltolu kişi”, “Müharibə”, “Qardaşlar”, “Lal kişi”

11. Stephen Leacock: “Küçədə kibrit çöpü istəmək”, “Mənim maliyyə karyeram”

12 Algernon Blackwood: “Balaca Dilənçi”, “Balaca səfil”, “Bitməmiş qaçış”, “Simsiz gələn xəbər”, “Ölüm diaqnozu”, “Bir bardaq şərbət”, “Həbs”,  “Evə sarılmış üzüm tənəyi”

13. Arnaba Saha: “Qürub çağı”, “Seçim”

14. Henry Van: “Dyke-Bir ovic gil”, “Kol dibindəki dilənçilər”,  “Şahın cəvahiratı”

15. Lucy Maud Montgomery: “Tamamlanmış hekayə”, “Qızıl toy”, “Jasmin”

16. Paulo Coelho: “Hamıdan güclü”, “İki damcı yağ”, “İbrətamiz hekayələr”, “Əsl qorxunu kəşf etmək”

17. Benjamin Franklin: “Fit”

18. D.H. Lawrence: “ Xəstəşaxtaçı”

19. Elia A. Peattie:  “Yağış uşaq”, “Qonşu evdəki piano”

20. Philip. K. Dick: “Qapı arxasında”

21. Giovanni Boccaccio: “Federiqonun şahini”

22. Herbert George Wells: “Gözəl kostyum”

23. Lucy Maud Montgomery: “Tamamlanmış hekayə”, “Qızıl toy”, “Jasmin”

24. Mark Twain: “Təmsil”

25. Julius W. Long: “Solğun rəngli kişi”

26. Katherine Mansfield: “Ma Parkerin həyatı”,  “Xiyar şorabası”

27. L. Frank Baum: “Sehirli nabatlar”, “Balaca mavi oğlanın nağılı”, “Şən dəyirmançı”

28. Lafcadio Hearn: “Ölüb gedən sir”

29. Laura E. Richards: “Yaşıl atlas don”, “Qızıl pəncərələr”

30. Louisa May Alcott: “Donuz qız”, “Uşağın tərcümeyi halı”, “Əmim oğlu Tribulationun hekayəsi”

31. Matsuo Basho: Qoca ananın hekayəsi

32. Ralph Henry Barbour: “Ölüm yatağında etiraf”, “Əmiqızı”

33. W.F.Harvey: “Bataqlıqdan keçəndə”

34. W. W.Jacobs: “Üç bacı”

35 . Chen Yonglin: “Güzgü”

36. Cui Li: “Keçmişdə pərt olduğum anlar”

37. Edgar Allan Poe: “Carçı ürək”

38. Henry Lawson: “Qaranlıqdakı uşaq yaxud yad ata”

39. Dorothy Parker: “Telefon zəngi”

40. Stephen Crane: “Tünd qəhvəyi it”

41. Robert Barr: “Dağ başında boşanma”

42. Xu Yan: ” Yaxşı qadının yoldaşlığı”

43. Algernon Blackwood: “Balaca Dilənçi”

Scroll to top